از همه جا

* پسرم  با کتاب قرآنش اومده و میگه : "مامان فهمیدم این آیه مال کدوم پیامبره؟".  نگاش کردم نوشته بود " لقد خلقنا الانسان" . پسرم با ذوق گفت: " مال حضرت سلیمان دیگه! اونجا که می خواستن مورچه ها رو لقد کنن!!!!!"

پسرم به لگدمال میگه لقدمال.

قربون دست و پای بلوریت

* و آنگاه که وبلاگ می خوانید ، حداقل شعله گاز را کم کنید وگرنه.....

http://s4.picofile.com/file/8163314618/IMAG0598.jpg

* یک هفته پیش، شب، بعد از بحث و جدل، پشت به همسر و قهر و همسر رو به ما، طبق معمول آخر همه دعواها در حال شمردن اشتباهات:

من : همش تقصیر منه که هنوز نفهمیدم هیچ آدمی رو نمیشه عوض کرد!(با بغض و لحنی غمناک)

همسر: نه! نفهمیدی که هیچ عوضی رو نمیشه آدم کرد! (با حرص)

(یه لبخند گشاد به خاطر تیکه اش اومد رو لبم که خدا رو شکر نمی دید . ولی ما در حال دعوا بودیم و نباید می گفتم "چه باحال گفتی")

هنوز به جمله اش فکر می کردم که بینم حالا تو  این جمله با حال ، "عوضیه رو به من گفت و یا واقعا به خودش؟" . از تکون خوردن تخت فهمیدم احتمالا پشتش رو به من کرده. با صدای بلند پرسیدم:" پشتتت رو به من می کنی؟ که یعنی قهری؟"

همسر (با یه لحن مطمئن و خاطرجمع): " نه! فقط می خوام که پشت هم باشیم، زن و شوهر باید پشت هم باشن"

مدیونید اگه فکر کنید که عین بچه ها چه ذوقی کردم . حتی خودش هم باورش نمی شد که این همه ذوق کنم و هیچی دیگه! اونقدر خندیدم که با رضایت کامل دعوا رو به یه وقت دیگه موکول کردم و کلی قربون صدقه اش رفتم که " یعنی تو هم اینقدر ذوق ادبی داری؟" و اونم یه طوری با حجب و حیا می خندید که انگار مثلا از دیوان شعرش داره رونمایی میشه.

تعجب نکنید! اگه شما هم یه شوهری داشته باشید که هر  وقت که می گید یه شعر عاشقانه برام بخون! می خونه:" یکی روبهی دید بی دست و پای...." بایدم برای این چیزا ذوق کنید دیگه!