فکر می کنم....!

فکر می کنم که از یه جایی به بعد دیگه اونقدر با همسرت یکی می شی ، که هم راحت دعوا می کنی و هم راحت آشتی!

دیگه اقدام برای آشتی مثل قبل سخت نیست! احساس اینکه مظلومی رو بهت نمی ده، بیشتر مثل اینه که " حقمه که الان نخوام قهر باشیم" و طرف دیگه هم معمولا استقبال می کنه!  یعنی مطمئنی که استقبال می کنه! خب! الان دیگه یکی شدن رو کاملا می تونم احساس کنم. انگار که جزیی از منه ، خب پس منافع مون مشترکه! مثلا غرور من و اون یکیه!

پ.ن: بعد از اون دعوای دو پست قبل یه دعوای دیگه هم بود!