سفر ...

سلام

امیدوارم هر کی که از اینجا رد می شه همیشه سلامت باشه.

سفر اخر شهریور خیلی خوب بود.

رفتیم اردبیل.

چه هوایی بود مثل آبان و آذر تهران. خیلی دوستش داشتم. این مسافرت بیشتر از گشت و گذار و سیاحت، حکم یک استراحت رو داشت برامون. یه آپارتمان دو خوابه بزرگ مبله. کلا چهار روز بود که یه روزش رو رفتیم سر عین. برگشت هم از آستارا برگشتیم و نصف روز کنار دریای استارا موندیم.

همین الان یادمان آمد که همسرمان دوربین را برده اند با خودشان به ماموریت. So ما عکسی نداریم که بذاریم. وقتی آمدند عکس می گذاریم.

جالبه که هر چی می خوردیم و منظره قشنگ می دیدیم همسر می پرسید " می خوای برا وبلاگت عکس بگیرم؟" ازش بعیده! آخه وبلاگ و نت رو مایه عقب موندن من از کارام می دونه ها! ولی گاهی زیر پوستی تشویقم می کنه. هنوز موضع اش کامل مشخص نیست. شدم مثل دوران دبیرستانم که یواشکی رمان می خوندم و همش تو هول و ولا بودم که بابام نبینه(یه پست براش می ذارم.) ، حالا همش باید مواظب باشم که همسرم نبینه. یه نچ! که بگه هم، من غمگین می شم. کلا در رابطه با ایشون زودرنج ترین آدم روی زمینم ولی با بقیه مثل اژدهای دوسرم.

از هیچ کس تو دنیا اندازه همسرم حساب نمی برم. و جالبه که اون هم همین رو درباره من می گه و معتقده آدم ترسناکه منم!!!!! . گاهی که یه کاری ازش می خوام و نمی کنه، غر که می زنم زودی می گه" باشه باشه اصلن هر چی تو بگی!" بعد من ازش می پرسم که " ببینم تو از من می ترسی؟" با یه حالت بامزه پوزخند می زنه و می گه:" من؟!!!! هه ... مثل س..." (اون جاندار نگهبان را می گوید با یک تشدید مفتوح روی سین).

پ.ن: ساعت یک و 10 دقیقه وارد دانشکده مان شدم. جلوی نگهبانی شلوغ بود . تعجب کردم و وقتی نزدیک شدم دیدم که بعله مسابقه والیبال می بینند از مانیتوری که مخصوص رصد کل دانشکده است و اغلب مشبک است. ولی امروز به صورت wide برای دانشجویان مسابقه والیبال پخش می کرد.(نامردا تا من برم و برگردم متفرق شدند وگرنه عکسی ازشان می گذاشتم.)