جمعه پارکی

دیروز رفتیم پارک چیتگر! برنامه را پدر و پسر برای دوچرخه سواری ریخته بودند. خیلی خوش گذشت . فقط من که ناوارد بودم الان یه کم نشستن برایم سخت است. له شدم. یه دوچرخه دو نفره گرفتیم و پسر هم جدا، همسر هم نامردی نکرد و رفتیم پیست حرفه ای . بلایی به روزگارم آورد که نگو ! تصور کنید که دوچرخه تو پستی و بلندی ها با سرعت بالا بره و شما در حال جیغ زدن باشید و التماس که " تو رو خدا تند نرو! " و یک دفعه پدال از زیر پاتون در بره ، و مجبور شید برای اینکه پاتون داغون نشه و هر دو تون زمین نخورید، هر دو پاتون رو بیارید بال و پهلوهاتون نگه دارید تا پدالها که با سرعت موتور جت دارن می چرخن به پاهاتون نخوره. و از شدت ترس نتونید حتی بگید چی شده. وقتی سرعت رو کم کرد حتی نمی تونستم بگم چی شده و ایشون هم که می خندیدند. کلا خیلی ضایع بودم دیروز.  

بعد از پارک برای ناهار حدودای ساعت 3و نیم رفتیم یه رستوران خوب که فقط یه غذا سرو می کنه.(از یه جا آب معدنی گرفیتم ، تو پاکتش یه تبلیغ بود.) چیپس اند فیش. فیله های ماهی کاد که از فیله مرغ بزرگتر بودند ولی همون شکلی ، به اضافه سیب زمینی سرخ کرده. فیله های ماهی رو مثل جوجه چینی سرخ کرده بودند و با یک سس خوشمزه سرو می کردند. از نون و برنج هم خبری نبود. (تو شهرک راه آهن بود، ولی گفت دادمان هم شعبه دارند). برای ما که شد یه رستوران مورد علاقه که بعضی وقت ها بریم.قیمتش خوب بود. کلا شد 60 تومن.

بعدش رفتیم آبشار مصنوعی تهران بالای پارک چیتگر. با اینکه هوا گرم بود ولی خوب بود. آخرشم که پایین اومدیم ک تا بریم خونه ، پسر یک سرسره دیدند و ساعتی هم انجا نشستیم ولی انصافا موسیقی و رقص آب بدی نبود. مثل پارک ملت نبود ولی خوب بود. من که زیر نور آفتاب عصرگاهی رفته بودم تو خلسه.  

این بود انشای من. 

 http://s5.picofile.com/file/8139225700/IMAG0320.jpg 

پسرمان در تصویر مربوط به سرسره با لباس رنگی رنگی و شلوار لی و در حال چهار دست و پایی در حال بالارفتن مشاهده می فرمایید.

پ ن : این خوب بود ها را بعد از یکبار خواندن یافتم ولی خوب بود (سوزنم گیر کرده خب).