نصفه شبتان به خیر

به زور ساعت دوازده ونیم خوابم برده بود 

ساعت یک ونیم بیدارم کرد... ده دقیقه بعدش هم دوباره خوابید... پسر را می گویم. ولی من هنوز خوابم نبرده!

دیشب شب سختی بود. 

چای اسطوخودوس برای خودمان و شوهر دم کردیم تا کمی از فشار کم شود. مشکل مالی بود خدا را شکر. ولی برای مردها... 

خدا مرد من دست خودت امانت! خدایا می دانم دوستش داری! اگر نه که من خوب را برایش نمی فرستادی! ولی باز هم هوایش را داشته باش!  

رفت بیرون تا یک نخودفرنگی بخرد و یک ساعت چهل و پنج دقیقه بعد در حالی که من و پسر در حال قفل کردن در بودیم برگشت . چند بار زنگ زده بودم و اینبار برای پیدا کردنش نمی دانم به کجا می رفتم. درب و داغان بودم. گفتم : " تو رفتی تا فقط تا سر کوچه بری! صد بار بهت زنگ زدم چرا گوشی ات رو جواب ندادی؟ " گفت که اصلا متوجه نشده و نمی داند چرا بوق پشت خطی نداشته. ولی من خیلی عصبانی بودم. سوار آسانسور شدم و گفتم :" میرم دنبالت بگردم" در آسانسور و نگه داشت و با گردن کج گفت " ببخشید" همین! و من برگشتم و من وسط حرفهاش که تازه می فهمیدم یک هفته است مردم درگیرشه، می گفتم " مهم نیست! الان تنها چیزی که به اندازه همه دنیا برام مهمه اینه که تو سالم برگشتی ! می تونست نیومدن تو هزار دلیل بد داشته باشه" و اون لبخند دلمرده ای می زد و می گفت:" به خدا حواسم نبود این همه گذشته، حرف می زدم با گوشی ام، ببخش که اذیت شدی!" و من هدفم این بود که اون هم به بی ارزشی اون پول برای من پی ببره. فقط همین!

خدا تو می دونی که تا به حال چند بار از مادیات گذشته ام! 

به همینی که می گیرد برکت بده! آنقدر که صد برابر آن شود! سلامتی مان بده تا هزار برابر لذت آن صد برابر را ببریم. و به مردم صبر بده! تا این ظلم را هم بگذراند. و بصیرت بده تا دیگر با چنین کسانی شریک نشویم.   

شرکت را منحل می کنیم. 

حسبنا الله و نعم الوکیل.