یا امام رضا

سال 1379 صحن سقاخونه اسماعیل طلا!  

با دختر عموم تصمیم گرفته بودیم که تا صبح حرم بمونیم. شام نخورده بودیم و رفته بودیم حرم. عموم نگران ما می شه و وقتی تلفن زدیم که به خونه خبر بدیم که شب می مونیم ، گفت بمونیم تا بیاد دنبالمون. وقتی اومد تقریبا ساعتای یازده شب بود ، مارو برد یکی از اغذیه فروشی های اطراف چهار راه شهدا و برامون ساندویچ زبون و مغز گرفت و به زور به خوردمون داد. همه چیز اونشب یه حس غریبی داشت. حال عجیب اونشب و حال عجیب عموم که الان ۱۰ ساله که زیر خاکه اونشب عجیب بود. وقتی روی زمین سرد سجده رفت و یک سجده طولانی و پر از اشک کرد و زمین خیس شد. وقتی که ساعت سه نیمه شب قصد برگشتن کردیم و از این صحن گذشتیم.  

این صحن اونشب تاریک بود و این برای من که همیشه چه روز و چه شب حرم رو پر از نور دیده بودم عجیب بود. و از اون عجیب تر جمعیت زیادی بودن که از کنار پنجره فولاد تا نزدیکی های سقاخونه خواب بودن.مریض هایی که با طناب دخیل بسته بودند به پنجره فولاد. مادرایی که نشسته خوابشون برده بود . پیر و جوون ، مرد و زن.  

دقیقا کنار سقاخونه وایستادم انگار خدا می خواست این صحنه رو حتما ببینم. در حال گذر از صحن بودیم و عموم و دختر عموم داشتن فاصله می گرفتن. لرزیدمُ مبهوت شدم . اشک چشمام رو پر کرده بود که یکدفعه ُ صدای یه جیغ بلند... و جمعیت خوابزده و حیرونی که با طناب بسته شده بودن و می خواستن از وحشت فرار کنن... هیچوقت نفهمیدم چی شد.... یه عده می گفتن که یکی تو خواب شفا گرفته و اون جیغ مال مادرش بوده که وقتی دیده بچه فلجش یکدفعه پا شده تا را بره اونطوری جیغ زده. نمی دونم در عرض اون زمان کوتاهُ یعنی نیم ساعت بعید می دونم که بشه خیلی رو صحت این ادعا حساب کرد. ولی چیزی که واقعیت داشت این بود که اون همه مریض که با امید اونجا شب رو صبح می کردن اونشب هم وحشت کردن و هم امید وار شدن. اونشب من نگران بچه هایی بودم که شفا نگرفته و نا امید رفتن، نگران مادرهای نگران بچه هاشون. نگران بچه ای که به تبرک لباساش تو تنش پاره شد.  اونشب خیلی عجیب بود. تو یه چشم به هم زدن انگار همه دنیا به اون صحن هجوم آوردن. عموم ما رو کشید و از صحن بیرون برد.  

و من هنوز هر وقت از اون جا رد می شم از امام رضا می پرسم :" دیگه به کیا شفا دادی؟ کجاها حاجتمون رو روا کردی و حتی خودمون هم نفهمیدیم که از یه دعایی بوده که یه روز رو به سوی حرمت کردیم؟ امام رضا! چرا تو دانشمند عرب و عجم بودی و ما فقط ازت حاجت می خواهیم؟ 

چرا طب الرضا تو اس.رائی.ل مورد توجه است و برای تدریس بهش رجوع می شه ولی ما خیلی هامون یک بار هم ندیدیمش؟" 

امام رضا! می شه به هر کس که دوستت داره یه کم از خودت رو بشناسونی؟  

میلادت مبارک! مبارک به همه ما!

آمده ام بلکه نگاهم کنی    تشنه یک صحبت طولانی ام 

آمده ام با عطش سالها      تا تو مرا عشق بنوشانی ام  

 محمد علی بهمنی 

http://s5.picofile.com/file/8139422534/photo_by_seyed_mohamad_hadi_shafiee.jpg 

چقدر ما تو این مدل هواها رفتیم حرم. خدایا شکرت!