تاتار خندان

سلام 

" تاتار خندان"،این کتاب یکی از قشنگ ترین رمانهایی بود که در عمرم خوندم. اثر غلامحسین ساعدی. این پزشک ایرانی عاشق که سر انجام هم به عشقش که دختری تبریزی بوده نمی رسه، اوایل انقلاب از ایران می ره و در پاریس سال 64 از دنیا می ره. 

داستانش درباره پزشکی است که به روستایی میره و روزمرگی هاش رو در این دهکده، فرهنگ عجیب و جالب مردم و زندگی اونها و احساساتش رو به تصویر می کشه.  

نویسنده خیلی قشنگ روابطی رو به تصویر می کشه که ما هم به خوبی درکشون می کنیم ولی می دونیم مال این دوره نیستن. 

این کتاب رو دختر عموم شبی از شبهای اسفند 92 به من داد تا بخونم. در حالی که اونشب مراقب خودش بودم تو بیمارستان.(بینی اش شکسته بود و عمل کرده بود). فکر کنم بعدش کلی پشیمون شد . چون سرم رو می کردم تو کتاب و یه دفعه متوجه می شدم که زمان زیادی گذشته. شاید بدجنسی باشه، ولی از اون شب سخت، احساس های خوبی برام به یادگار مونده. کلا این دختر عموم انرژی اش برای من مثبت است.